Κάποτε θεωρούσαμε πως τα δικαιώματα, ατομικά και κοινωνικά, όπως ορίζονται στο Σύνταγμα, αλλά και στον Διεθνή Χάρτη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. είναι όντως «κεκτημένα».. Και όμως, τα τελευταία χρόνια, όλα «ξαναδιαβάζονται» από την αρχή.. Ειδικά για το «ευαίσθητο» κομμάτι του πληθυσμού, που είναι όμως και το μεγαλύτερο, τις Γυναίκες, τα πράγματα γίνονται πολύ-πολύ χειρότερα!!
Τα προαναφερόμενα νομικά κείμενα, ακόμη και η Σύμβαση της Ρώμης, που ίδρυσε την τότε ΕΟΚ, νυν Ευρωπαϊκή Ενωση, που τώρα γιορτάζει τα 60 της χρόνια, προέβλεπε την ισότητα των δύο φύλων, την ίση αμοιβή για ίση εργασία κλπ..
Και όμως, τα τελευταία χρόνια, ακόμη και το τελευταίο αυτονόητο δικαίωμα δεν τηρείται.. Η ανεργία των γυναικών βαίνει διπλάσια.. Οι εργοδότες αφήνονται ανεξέλεγκτοι..να εκμεταλλεύονται ειδικά τις γυναίκες..
Η Γυναίκα δεν υποφέρει μονο στον εργασιακό τομέα, αλλά και στον οικογενειακό:
Η πολιτεία την εγκαταλείπει αβοήθητη να μεγαλώσει τα παιδιά της… Παιδικοί σταθμοί, σχολεία κλείνουν, ολοήμερα σχολεία καταργούνται, επιδόματα εξανεμίζονται, νομική βοήθεια κατά των αδιάφορων συζύγων, πρώην συζύγων, πατεράδων, υποτυπώδης..
Σε διεθνή κλίμακα, η Γυναίκα γίνεται αντικείμενο σκλαβοπάζαρου, δουλεμπορίου, θύμα θρησκευτικών, κοινωνικών κτηνωδών προκαταλήψεων και συνηθειών..
Η Ημέρα της Γυναίκας, έτσι, δεν είναι γιορτή, αλλά αφορμή για περισυλλογή, συνειδητοποίηση, εγρήγορση, δράση, δυναμικές αλλαγές!!!
Θεοδώρα (Δώρα ) Παπαδάκη
Δικηγόρος ΑΠ, DEA, DEE