Οι αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών συντάραξαν όλη την ελληνική κοινωνία καθώς δεν επρόκειτο αποκλειστικά για ένα ζήτημα του πολιτικού κόσμου, αλλά για ένα πρωτόγνωρο γεγονός που άπτεται της εθνικής ασφάλειας της χώρας. Η υποτονική αντίδραση της κυβέρνησης-όπως και το γεγονός της καθυστερημένης αποκάλυψης των υποκλοπών- προκάλεσε πολλά ερωτηματικά στην κοινή γνώμη. Η όλη στάση της κυβέρνησης δεν προσιδιάζει σε πολιτικά πρόσωπα που αντιλαμβάνονται το χρέος τους απέναντι σε ένα εθνικά κυρίαρχο κράτος και τις ευθύνες τους προς τους πολίτες.
Ασφαλώς και δεν γεμίζουν ικανοποίηση τα επιχειρήματα της κυβέρνησης μετά από 11 μήνες ατελέσφορης διερεύνησης του θέματος, όπως και ο ισχυρισμός ότι θα ήταν δυνατόν να εντοπισθούν οι δράστες εάν δεν απενεργοποιoταν το λογισμικό. Ούτε και εφησυχάζει η κοινή γνώμη με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να αναθέσει την διαλεύκανση της υπόθεσης στη Δικαιοσύνη, δίνοντας την εντύπωση, ότι έτσι πασχίζει να αποσείσει από πάνω της τις ευθύνες. Έχουμε να κάνουμε με μια κραυγαλέα περίπτωση κατασκοπίας για την οποία κανείς από την Κυβέρνηση δεν είναι πρόθυμος να δώσει πειστικές απαντήσεις. Αντί αυτού, όλοι εμείς προβαίνουμε σε αναπόδεικτες υποθέσεις για την προέλευση των υποκλοπέων. Στο παρασκήνιο, όμως, παραμένουν αλώβητοι εκείνοι οι μηχανισμοί που έστησαν με μεθοδικότητα όλα αυτά τα χρόνια το σύστημα των παρακολουθήσεων επεκτείνοντας προφανώς τα όρια των εκβιασμών και των συναλλαγών.
Οι παρακολουθήσεις υφίσταντο και προ της Ολυμπιάδας περιόδου, ανεξαρτήτως του τι είδους πληροφόρηση είχαμε για αυτές. Με πρόσχημα όμως την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα στήθηκε ένα αόρατο δίκτυο ηλεκτρονικής παρακολούθησης και καταγραφής δεδομένων και το οποίο φυσικά ξέφευγε από την εποπτεία των ελληνικών υπηρεσιών. Η υποδομή προϋπήρχε και εμπλουτίσθηκε με την παρουσία της εξελιγμένης τεχνολογίας την οποία δεν διέθετε η Ελλάδα. Ελάχιστοι πολίτες πίστεψαν ότι με το πέρας των αγώνων σταμάτησαν οι παρακολουθήσεις. Ο κίνδυνος της εκδήλωσης τρομοκρατικής επίθεσης απετράπη αλλά αρκετοί ήταν αυτοί που θα ήθελαν να εισχωρήσουν στα άδυτα του ελληνικού κράτους, να στήσουν μηχανορραφίες αλλά και να κινήσουν τα νήματα των πολιτικών εξελίξεων από το παρασκήνιο.
Δεν είναι απαραίτητο να διεξάγεται μια κατασκοπεία με οικονομικό, πολιτικό ή βιομηχανικό κίνητρο σε βάρος της χώρας. Η αποκάλυψη αυτών των παράνομων ενεργειών είναι αρκετή για να προκαλέσει σκάνδαλο και αναταραχή ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις της χώρας δημιουργώντας ερωτηματικά, κλίμα καχυποψίας και αναστέλλοντας πολλές πρωτοβουλίες σε επίπεδο Κυβέρνησης και Κοινοβουλίου.
Οι πράξεις σήμερα αποκτούν δυστυχώς θεσμικό χαρακτήρα εφόσον το Ευρωκοινοβούλιο υπερψήφισε στα τέλη του 2005 τον Κανονισμό περί καταγραφής των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων. Η συναίνεση που επέδειξαν Συντηρητικοί και Σοσιαλιστές εξέπληξαν και ανησύχησαν πολλούς . Ποιος μπορεί να εγγυηθεί στο μέλλον για τα ατομικά δικαιώματα των Ευρωπαίων όταν η πλειονότητα των ευρωπαϊκών κομμάτων σπεύδει να τα εκχωρήσει με την πρώτη ευκαιρία;
Παπαδάκη Θεοδώρα
Δικηγόρος
D.E.A. και D.E.E. Ευρωπαϊκού Δικαίου
Ειδικός Νομικός Επιστήμονας ΕΣΡ

ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ