Σίγουρα το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών ήταν όχι μόνο απογοητευτικό, αλλά και παράλογο! Πώς είναι δυνατόν να επανεκλέγεται μια τέτοια κυβέρνηση, που δεν έκανε έργο, που δεν πραγματοποίησε της υποσχέσεις της, που, αντί για «μεταρρυθμίσεις» υπέρ των ασθενέστερων οικονομικά ομάδων, υιοθέτησε τέτοιες, υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και ό,τι άλλο πραγματοποίησε ήταν γκάφα ή επικίνδυνο για τους Έλληνες ;;!
Ο λαός θέλησε να της δώσει άλλη μια θητεία, όχι γιατί ήταν μια καλή κυβέρνηση -κάθε άλλο- αλλά γιατί κουράστηκε από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επί 23 συναπτά έτη, πλην των ετών 1989-1993. Γι’ αυτό και θα επανεκλεγόταν η ΝΔ, όσο καλή και να ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση.
Και σίγουρα ήταν καλή, γιατί προσπάθησε να έχει:
α) αρκετά σαφείς και φιλολαϊκές θέσεις και μάλιστα, πολύ έγκαιρα διατυπωμένες, σε πρόγραμμα που συντάχθηκε και διανεμήθηκε ένα ολόκληρο χρόνο πριν τις προγραμματισμένες εκλογές και β) θέσεις δημοκρατικά ειλημμένες κατόπιν διαλόγου σε πυραμιδικό σχήμα, από τις δημοτικές οργανώσεις μέχρι το Εθνικό Συμβούλιο.
Παρολαυτά, δεν έγιναν γνωστές σε όλους και με σαφήνεια, πράγμα βέβαια, ούτως ή άλλως δύσκολο.
Φυσικά έγιναν και λάθη, πολλά από τα οποία, όμως, διαπιστώνονται μόνον εκ των υστέρων. Όπως:
-Επελέγησαν πρόσωπα, σε καίριες θέσεις, που δεν ενέπνεαν τους ψηφοφόρους μας.
-Δεν ακολουθήθηκε κάποιο ενιαίο κριτήριο ανανέωσης.
Είχα προτείνει και στο Εθνικό Συμβούλιο Ανασυγκρότησης την μη παραμονή σε καμία θέση, κομματική, πολιτική, βουλευτική, για πάνω από 2 θητείες. Αν αυτή η πρόταση π.χ. είχε εφαρμοστεί, θα υπήρχε ένα αντικειμενικό κριτήριο ανανέωσης.
-Επίσης, θα έπρεπε να υπάρχει Επιτροπή πειθαρχική ελέγχου, που να λειτουργεί συνεχώς και ακριβοδίκαια. Μόνον έτσι θα είχε επιτευχθεί ανανέωση υγιής, χωρίς καμία αίσθηση αδικίας, χωρίς προσπάθεια «ηρωοποίησης» μερικών, διότι τα κριτήρια θα ήταν αντικειμενικά και γενικά.
-Ενώ κληθήκαμε οι υποψήφιοι βουλευτές να υποβάλουμε αιτήσεις μαζί με πολύ αναλυτικά οικονομικά στοιχεία, ήδη από τον Μάρτιο, ώστε να γίνει η επιλογή και η ανακοίνωση άμεσα, για να υπάρχει ο χρόνος μέχρι τις εκλογές να αγωνιζόμαστε για την υποψηφιότητα μας και το κόμμα , δεν έγινε απολύτως τίποτα οργανωμένο.
Πρώτα προκηρύχθηκαν οι εκλογές και μετά ανακοινώθηκαν τα ονόματα των υποψηφίων. Άλλοι άκουσαν το όνομα τους την ημέρα του Εθνικού Συμβουλίου, άλλοι δεν το άκουσαν ποτέ, παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις και άλλοι το διάβασαν στις εφημερίδες 10 μέρες μετά. Όλοι, όμως, χωρίς προηγούμενη επίσημη ενημέρωση, κάτι που, αφενός δεν δείχνει σεβασμό στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και αφετέρου, απογοητεύει και απομακρύνει τόσο τα ίδια , όσο και τον κόσμο τους. Η νοοτροπία αυτή πρέπει να αλλάξει.
Όπως, επίσης, πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία σε σχέση με τους νέους υποψήφιους, στους οποίους σίγουρα το κόμμα δυστυχώς δεν επιφυλάσσει ίσες ευκαιρίες αντιμετώπισης με τους παλιούς. Πώς λοιπόν να επέλθει και ανανέωση;
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποδείξει ξανά, πως είναι ένα κόμμα Φρέσκο, σε ιδέες και σε πρόσωπα . Πρέπει να αποδείξει πως δεν «τρέφει λαμόγια», όπως δυστυχώς λέγεται, κάνοντας επιτέλους πράξη το αίτημα της ανανέωσης, σε σχέση με το παρελθόν, αλλά και υιοθετώντας διαδικασίες αυτοελέγχου και αυτοκάθαρσης για το μέλλον.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να αποδείξει ακόμη, πως δεν είναι το ίδιο και το αυτό με τη «Νέα Δημοκρατία», όπως του προσάπτουν, προβάλλοντας ιδεολογία και πρακτικές, πραγματικά σοσιαλιστικές.
Παπαδάκη Θεοδώρα (Δώρα)
Δικηγόρος
Πολιτευτής Α΄ Αθήνας
Αντιπρόεδρος Παγκρητίου Ενώσεως